ಈ ಮನುಷ್ಯನೇಕೆ ನಿನ್ನಂತೆ
ಹರಿಯುದಿಲ್ಲ ಹೊಳೆಯೇ
ಎದೆಯಲ್ಲಿ
ನಿಂತು ನಿಂತು ಕೊಳೆಯುತ್ತಾನೆ, ರಾಡಿಯಾಗಿ.
ಮೀನು ಏಡಿ ಹಾವು
ಕನಿಷ್ಠ ಮನುಷ್ಯನೂ ಬದುಕುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಅವನೊಳಗೆ
ಹೂ ಕೂಡ ಬೆಳೆಯದಷ್ಟು ಬಗ್ಗಡ!
ಅವನು ಹರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ,
ಕಾಲದ ಸ್ತಬ್ದತೆ ಬಯಸುತ್ತಾ
ಕಾಲವಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಬಗ್ಗಡದಲ್ಲಿ
ಅವನವೇ ಕಾಲುಗಳು ಹೂತು.
ಅವನೀಗ ಜೀವನೂ ಅಲ್ಲ
ಉಸಿರು, ಮಾತು, ನಡೆ
ಎಲ್ಲ ಯಂತ್ರಸಾದೃಶ.
ಅವನದೇ ಬುದ್ದಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಅಮಾನತಾಗಿದೆ!
ಹರಿಯದ ನದಿಯೊಂದ ಒಳಗೆ ಸಾಕಿದರೆ
ಅವನೊಳಗೆ ಅವನ ಸಾವು!! ~ ಕೋವಿ ಮತ್ತು ಕೊಳಲು